Friday, September 29, 2006
கணிப்பொறியாளனின் கண்கெட்ட நமஸ்காரம்!






















அகங்காரமாய் இட்லியை மறுத்த உதடு,
இன்று அலங்கோலமாய் ப்ரெட்டை குதப்பியதேனோ,

சில நேரம் கடமைக்காக,
சில நேரம் கனவுகளுக்காக -
தொழில்நுட்பம் என்று பிதற்றி
உறவுகளின் நுட்பத்தை உதறி விட்டேனோ?

சூரிய வெளிச்சத்தை பார்த்துவிட்டு,
அறைக்குள் திரும்புகையில் - கண்கள் இருண்டதைப்போல,
கணிணித்திரையை பார்த்திவிட்டு,
வீடு திரும்புகையில் - நட்பும் உறவும் இருண்டதேனோ?

மனைவியின் தலையில் மல்லிகைச் சரத்தை ஸ்பரிசித்ததை விட,
மலர்மாலையை "போடோஷாப்"-பில் அலங்கரித்ததே அதிகம்!
பிள்ளையின் பிஞ்சு விரல்களை உச்சி முகர வேண்டிய என் உதடு,
முகம் தெரியாத client-இற்காக, போலியாய் நாள் முழுவதும் சிரிக்கிறதே,

"ஆரிராரோ என் கண்ணே நீ உறங்கு" என்று என் கழுத்தில் ஒற்றை டாலரைக் கட்டி மனமுழுவதும்
மகிழ்ச்சியுடன் என்னைத் தாலாட்டிய என் தந்தையின் முகம் எங்கே,
"abn-amro"-வில் ஆயிரமாயிரம் டாலரைக் குவித்தும்,
விட்டத்தை வெறித்து நோக்கும் என் முகம் எங்கே!

"கடா வயசார்து, இன்னும் அம்மா மடி வேணுமா, இரு உனக்கு ஒருத்தியை கட்டி வெக்கறேன்"
என்று செல்லமாய் கோபிக்க, அந்த சுகமான வருடலில் அன்று - உறங்கிய நான் எங்கே?
laptop-ப்பை கட்டிக் கொண்டு, பஞ்சு மெத்தையில்
புரண்டு புரண்டு தவிக்கும் இன்று - கிறங்கும் நான் எங்கே?

வயிற்றுக்காக உறவுகளை விட்டு வெகுதூரம் வந்தேன்,
வசதிக்காக குடும்பத்தை விட்டு வெகுதூரம் வந்தேன்,
வாழ்க்கைக்காக நட்பை விட்டு வெகுதூரம் வந்தேன்,
இத்தனை தூரம் வந்து களைத்த என்னிடம் - மனம் கொக்கரித்தது
"பைத்தியக்காரா! இதற்காக இவ்வளவு தூரம் வந்தாயே -
அன்பிற்காக இனி எங்கு செல்வாய், உலகம் உருண்டையடா,
கிளம்பிய இடத்திற்கே திரும்பிச் செல்!!!!"

 
posted by Prasanna Parameswaran at 8:11 PM | 17 comments
Wednesday, September 27, 2006
Thirukkural and Chennai colloquial Language!

I've greatest respect for Thirukural one of the best written books - I'd rather call it an epic, which effervescently talks about all the nuances of human life. This post is going to continue in mix of Tamil and English going forward, so those whose know tamil, as usual read it and leave your comments:

டாக்டர். ஜெயபாரதி, அவருடைய புத்தகத்தில்(திருக்குறள் - ஒரு அறிமுகம்) கூறியிருந்தார்
"இறைவன் மனிதனுக்குச் சொன்னது கீதை,
மனிதன் இறைவனுக்குச் சொன்னது திருவாசகம்,
மனிதன் மனிதனுக்குச் சொன்னது திருக்குறள்"

இன்னிக்கு, சிருங்கார சென்னையின் மொழியில திருக்குறளை சொல்லியிருந்தா, இல்ல நம்ம சென்னையின் சராசரி மனிதன்(auto driver, corporation employee) எப்படி புரிந்து கொள்வார்கள்-ன்னு ஒரு சின்ன கற்பனை! திருக்குறளை அவமதிக்க வேண்டுமென்பது என் எண்ணமல்ல - படியுங்கள், படித்துவிட்டு சிரித்துவிடுங்கள்!

1. வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானுறையும் தெய்வத்துள் வைக்கப் படும்
வைத்தால போகாம இருந்தீன்னா பரலோகத்து சீக்கிரமா டிக்கெட் வாங்க மாட்ட நைனா!

2. கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின் நிற்க அதற்குத் தக.
கற்க கசடற, மாதிரி கயிசடை படத்த பாக்கறதுக்கு theatreanda நின்னீனா, நீ மெய்யாலுமே பெரிய ஆளுதான்பா!

3. தொட்டணை தூறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்கு கற்றனைத் தூறு மறிவு
மனல் கயிறுன்னு நினைச்சுகினு தொட்டீனா,அது அருந்து தொங்குற கரண்ட் கம்பி நைனா, ஷாக் அடிச்சு மூளை கலங்கிரும்!

4. சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய அரியவாம் சொல்லிய வண்ணம் செயல்
ஆட்டோ ஓட்டுனர் சொல்லியிருந்தா:
இப்ப இன்னான்ற tnagar-லேருந்து கோயாம்பேடு போறதுக்கு 75 ரூவாதான், சொல்றது ரொம்ப ஈஸி மாமு, இந்த traffic'la உன்னை கொண்டு போய் சேக்கறது இன்னா கஷ்டம் தெர்மா??

5. பற்றுக பற்றற்ற பற்றினை அப்பற்றினை பற்றுக பற்று விடற்கு
same auto-driver:
அய்யய! இப்ப இன்னான்ற, பட்டு மாமியோ, கிட்டு மாமாவோ, நம்ம சவாரி ரொம்ப safe-மா, அவங்க பட்டு பொடவையே கட்டியிருந்தாலும் பத்திரமா ஊட்டாண்ட உட்டுறேன் போதுமா?

6. செல்வத்துள் செல்வம் செவிச்செல்வம் அச்செல்வம் செல்வத்துள் எல்லாம்
தலை
same auto-driver:
டேய்! செல்வம் இன்னாடா பண்ண, நேத்திக்கு ஒரு குவாட்டர போட்டுட்டு எதாவது கஸமுசா ஆயிடுச்சா, எல்லாரும் உன்னோட தலை வேணுங்கறானுங்க!

7. காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி மாலை மலருமிந் நோய்
காலைல, மத்தியானம் நல்லா இருந்துட்டு சாய்ந்திரமா உடம்பு நோவுதா, அப்ப கண்டிப்பா அது மாலைக்கண்ணு இல்ல சிக்குன்குன்யாதான். வர வர கொசு தொல்லை ரொம்ப ஜாஸ்தியாபூடுச்சுபா!

8. உலகத்தோடு ஒட்டவொழுகல்பல கற்றும் கல்லார் அறிவிலாதார்
A corporation employee would say this as:
ஒழுகற சாக்கடைய எப்படி க்ளீன் பண்றதுன்னு தெர்லைனா, நீ இன்னத படிச்சு இன்னா யூஸ்?"

Those who want to read the same in English read below:
1."vaiyathul vaazahvaangu vaazbavan vaanuraiyum deivathul vaikkap padum"
vaithaala pogama irundheena paralogathuku ticket seekarama vaanga maataba

2. "karka kasadara katravai katrapin nirak adharku thaka"
karaka kasadara maadhiri kaisadai padatha paakarrthukku appadeeka theatreanda nineena nee meiyaalume periya aaludhanpa!

3. thottanai thurum manarkeni maandharku katranai thoorum arivu
manal kayiru nenachikinu thottina, adhu arundhu thongikinukara elektric kambi naina, shock adichu moolai kalangirum

4. solludhal yaarkum eliya ariyavam solliya vannam seyal
Auto driver sonna: ippa innandra tnagarlendhu koyambedu pordhukku 75 ruva dhaan, solradhu romba eazy maamu indha traffic'la onna kondu poi sekkardhu inna kashtam therma?

5. patruga patratra patrini appatrini patruga patru vidarku
same auto driver: aiyya ippa enandra, pattu maamiyo, kittu maamavo, namma savari romba safema, avanga pattu podavaye kattiyirundhalum padhirama ootanga erakki vitturaen podhuma

6. selvathul selvam sevich chelvam achchelvam selvathul ellam thalai
dei selvam inna da panna, nethiki oru quarter pottutu, edhavadhu kasamusa ayuducha, onnoda thala venungraanunga

7. kaalai arumbi pagalellam podhaagimaalai malarumin noy
kaalela madhyanam nalla irundhuttu, sayungaalam udambu novudha, appa kandippa adhu maalai kannu illa chicungunya dhaan, vara vara romba kosu thollai jaashtiyapooduchuba!

8. ulagathodu ottaozhugalpala katrumkallar ariviladhaar
A corporation employee would say this as: ozhugara saakadaiya eppadi clean panradhunnu therlena, nee innatha padichu enna use?
 
posted by Prasanna Parameswaran at 8:02 PM | 15 comments
Tuesday, September 26, 2006
Plight of a Software Engineer!
The plight of a software engineer cannot be expressed in mere words. Oh what a horrible life it is! Slogging 12-14hrs a day, stretching your bones and constantly munching a chip or a bagel - life just sucks sometimes. To add all woes to your misery, it is the tiniest of bugs in your code that makes your life hell! This video which I enjoyed watching recently very truly depcits the life of a computer programmer - just like the panda munching all day, and suddenly being frightened by its own Baby, programmers for the most part are frightened by their own code! :)


Continuing further on similar lines, folks who know to read Tamil proceed further. What if comedian Vadivel was a programmer - This is a remix of his dialogue from the movie Giri!

முதல்ல ஒரு ப்ராஜக்ட் பண்றியான்னு கேட்டாங்க, - சரி ப்ராஜகட்தானே பண்றேன்னு சொன்னேன்,
ஒரு வாரம் உர்கார்ந்து படின்னு சொன்னாங்க - சரி படிக்கறதுதானேன்னு படிச்சேன்,
ஒரு வாரம் கழிச்சு டீம் லீட் கூப்பிட்டு படிச்சத சொல்லுன்னான் - சரி சொல்லுவோமேன்னு சொன்னேன்,
அப்புறம் நேரா கொண்டு போய், ஒரு சந்துல(cubicle) உட்கார வெச்சு coding பண்ணுன்னு சொன்னான் - நானும் பண்ணுனேன்,
அப்புறம் ஒரு ரெண்டு பேரு code review பண்ணனும்னு சொன்னான் - அதுல ஒருத்தன் சொன்னான்
"மாடு மாதிரி வளர்ந்துருக்கியே ஒரு code உருப்படியா பண்ண தெரியுதான்னு"
அப்புறம் pm உட்கர்ந்துருக்கற ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போனாங்க - அங்க pm,tl, apm, module lead - ஒரு நாலு பேரு சேர்ந்து
"எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு கேவலபடுத்தினாங்க - சரி போங்கடான்னு விட்டுட்டேன், அப்ப்தான் அதுல ஒருத்தன் சொன்னான்
"எத கொடுத்தாலும் தெரிஞ்ச மாதிரி தலையை ஆட்டறான், இவன் ரொம்ப நல்லவன்னு சொன்னான்"
நான் எவ்வளவு நேரம்தான் ப்ரோக்ராம் தெரிஞ்சா மாதிரி நடிக்கறது.... - என்னால முடியலைம்மா..... யெம்மேமேமேமே...... அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்!"

Those who want to read this in English, read below :)

mudhalla oru project iruku panrianu kettanga...
sari project thaana panranu sonnan.....
oru vaaram ukkanthu padinu sonnanga.....
sri padikarathu thaananu padichan.....
oru vaaram kalichu tl koopitu....padichathellam sollunu sonnan...
sari solluvamenu sonnan.... apparam....
nera kondu poi oru cubical santhula ukkara vachu coding pannunu sonnanuga...
naanum pannunan.... apparam.... oru 2 peru code review pannanumnu sonnanga...
athula oruthan sonnan.... maadu mari irukiyay oru code panna theriyalayanu.....
appuram nera pm ukkanthirukara potti roomuku kootitu poonanga....
anga pm,am,tl,sse appadinu oru naalu peru yevalavu mudiumo avalavu kevala paduthinanga....sari poongadanu vittutan.... appa oruthan sonnan yetha kuduthalum therincha maariyay thalai aatraan...ivan romba nallavanu sonnan...
naanu yevalavu neram than program therincha maariyay nadikarathu....yem yem yyyeeeeeee....
 
posted by Prasanna Parameswaran at 7:14 PM | 52 comments
Monday, September 25, 2006
இரு வரி சிதறல்கள்!
Sometimeback I wrote 2 liner poems in English here. Continuing in the same lines here are 2 liner poems in Tamil. இதன் தலைப்பு "மனக்குமுறல்கள்!"
Warning!:- இதை படித்துவிட்டு யாருக்காவது அரிப்புத்தொல்லை வந்தால் அதுக்கு நான் பொறுப்பல்ல! :)

மனப்பெண்ணின் குமுறல் - வரதட்சணை!
பண்டத்தையும் பிடுங்கி, நகை நட்டையும் உருவி, என் தாய் தந்தையின் உழைப்பையும் உறிஞ்சி - இன்று
அண்டத்தையும் தாண்டி, எங்கோ உள்ள அருந்ததி தெரிகிறதாயென்று கேட்கிறாயே என்ன நியாயம்?

மாணவனின் குமுறல் - தேர்வுப்பிழை!
காக்கை நடுங்கியது குளிரில் - பெய்த மழையால்,
தேகம் நடுங்கியது வெளிரி - செய்த பிழையால்!

கருப்பாய் பிறந்தவரின் குமுறல் - கொடுமையான நாக்கு!
காக்கை சிறகினிலே நந்தலாலா, நின் கரிய நிறம் தோன்றுதடா நந்தலாலா - இவர்,
நாக்கை சுழற்றுகையிலே நந்தலாலா, கண்ணீர் சொரிய புறம் நின்றேனே நந்தலாலா!

மனைவியின் குமுறல் - பிரிவு!
நதிநீர் இணைப்புத் திட்டம் செய்தாய் அரசாங்கமே, தொல்லையின் சிகரம் தண்ணீர் பஞ்சம் ஒழிக்க,
- என் கதிசீர் செய்வாயோ, எல்லையின் அகரம் போரிடுமென் மணாளனை சேர்த்துவைத்து, என் கண்ணீர் அழிக்க!

கடைசியாக,
கணிப்பொறியாளனின் குமுறல் - வலைப்பூ!(blog)!
மலைப்பூவை என்னவளின் பின்னலில் சூட வேண்டிய விரல்கள்,
வலைப்பூவை எங்கோ ஒரு தேசத்தில் தட்டி தேய்ந்ததேனோ?
 
posted by Prasanna Parameswaran at 12:55 AM | 11 comments
Thursday, September 21, 2006
தமிழ்சங்கம் கவிதை போட்டி - என் கவிதைகள்!

தமிழ்சங்கம் நடத்திய கவிதைப் போட்டிக்காக நான் எழுதிய இரண்டு கவிதைகள் (கவிதை எண் - 18 மற்றும் எண் 15-ஆக வெளியிடப்பட்டவை) இதோ இங்கே! தலைப்பு "இன்னும் இருக்கிறது ஆகாயம்". உஷாவுக்கு நன்றி, எழுதச்சொல்லி ஊக்கப்படுத்தியதற்காக!

கவிதை - 2
விதை விதைத்து, களை புடுங்கி, உரமிட்டு, ஆடவரும் பெண்டிரும்
ஒன்றாய் உழைத்த பின்னும் - அமோக விளைச்சலின்போது
" மானம் தப்பாது மும்மாரி பொழிஞ்சு காப்பத்திட்டியே சாமி!"
-என்று வானத்தை நோக்கி கைக்கூப்பிய ஏழை குடியானவனின்
ஆனந்த கண்ணீரில் வானத்தின் பிம்பம் கண்டு உணர்ந்தேன் -
"இன்னும் இருக்கிறது ஆகாயம்!"

கதிரவனையே மறைக்கும் வானளாவிய கட்டிடங்களை கண்ட போதும்,
காற்றையே கிழித்துச் செல்லும் வானவூர்தியை கண்ட போதும்,
எண்ணற்ற அறிவியலின் சாகசங்களை கண்ட போதும் - ஏற்படாத மகிழ்ச்சி,
வர்ண ஜாலங்களின் தலைவி வானவில்லை தொடும் தூரத்தில் கண்டு,
குதூகலமாய் கைக்கொட்டி சிரித்த குழந்தையின் புன்சிரிப்பில் மெய்சிலிர்த்து உணர்ந்தேன் -
"இன்னும் இருக்கிறது ஆகாயம்!"

முகம் தெரியாது, பெயர் தெரியாது, ஊர் தெரியாது, உறவு அறியாது
குற்றுயிரும் குலையுயிருமாய் இருந்த உயிரை காப்பாற்ற தன் இரத்தத்தை
தந்த என் நண்பனின் கரம்பிடித்து - "வானமும் வையகமும் உள்ளவரை , நீயும் உன் குடும்பமும் நல்லா இருக்கனும் தம்பி"
என்று நாதழுத்த அன்னையின் பாசத்தையே மிஞ்சிய மனிதநேயத்தை கண்டு உறைந்தேன் -
"இன்னும் இருக்கிறது ஆகாயம்!"

"வெள்ளையும் கருப்புமாகிய நிரந்தர நிறத்தை விடுத்து, வானமே - நீ நீலமானதேனோ?" - என்று நான் வினவ,
"ஆலகால விஷத்தையுண்டு உலகை காத்த சிவன் நீலகண்டனானது போல
நாலுகாலமும் உயிரின் மேன்மைக்காக பாடுபடுமுன் முயற்ச்சியும்,நம்பிக்கையும் கண்டு
உவகையில் பூத்த உள்ளக்களிப்பே இந்த நீலம்" -என்று நீ கூற, திக்குமுக்காடி பிதற்றினேன் -
"இன்னும் இருக்கிறது ஆகாயம்!!!"
------------------------------------------------------------------------------------------------
கவிதை - 1
சீறிச் சென்ற நதியும், ஓங்கி வளர்ந்த மலையும் - உயிர் தோன்றுவதற்காக மாறியது
தோன்றிய உயிர் - நீரிலிருந்து நிலத்திற்கு, ஊர்வனவாவும் பறப்பனவாவும் - பரிணாம வளர்ச்சிக்காக மாறியது,

பரிணாம வளர்ச்சி குரங்கிலிருந்து மனிதனாய் - சிந்தனை தோன்றுவதற்காக மாறியது
தோன்றிய சிந்தனை - கல்லில் இருந்து கோட்டையாய், புல்லிலிருந்து பயிராய் - சமுதய வளர்ச்சிக்காக மாறியது,

சமுதய வளர்ச்சி - எண்ணிலிருந்து எழுத்தையும், எழுத்திலிருந்து கல்வியையும் - வாழ்க்கை வளமாக தோன்றியது
தோன்றிய வாழ்க்கை - கோட்டையிலிருந்து வானூர்தி தொடுத்து, பயிரிலிருந்து மருந்து எடுத்து - மேன்மையாய் மாறியது,

மேன்மையோ -
"மாறுமே இந்த பஞ்ச பூதமே, மாறாத நானே இங்கு வேதமே" - என்று
கொக்கரித்த மாற்றத்தையே,
காலமென்னும் கருவியால் மாற்றியது,

உயிர் தோன்றிய அன்றும் இருந்தது ஆகாயம் , "மாற்றமே" மாறிய -
"இன்றும் இருக்கிறது ஆகாயம்!!"
 
posted by Prasanna Parameswaran at 9:49 PM | 12 comments
Wednesday, September 20, 2006
மீண்டும் மலரும் பூக்கள்! - பகுதி - IV

சனிக்கிழமை காலை 10.30 மணி! அவசர கதியில் வாரத்தின் ஐந்து நாட்களும் அலைந்த பின் ஒரு வார கடைசி வந்தால் சந்தோஷமா இருக்கு! வெகு நேரம் அழும் குழந்தையிடம் ஒரு மிட்டாய் கொடுத்தால், அந்த இனிப்பு அடங்கும் வரை மென்று பின் மீண்டும் அழத்தொடங்கும்! அது போல இந்த வார கடைசி இயந்திதிரமான ஓட்டத்திற்கு இனிப்பாய் விடுதலை அளிக்கிறது! பின் மீண்டும் அதே அசுரகதியில் வாரம் தொடங்கும்! ஏனோ ஒன்பதாவது படிக்கையில் நான் எழுதிய எழுதிய கவிதைதான் இப்ப ஞாபகத்துக்கு வருது!

கிராமமும் நகரமும்!
"கிராம மென்னும் வீட்டிலிருந்து வெளியேறி, காற்று என்னும் தோழனோடு இரவெல்லாம் துள்ளித்திரிந்த இயற்கையன்னை,
அதிகாலையின் உவகையில், பனியென்னும் செவ்விதழ்களால் என்னிமைகளில் முத்தமிட்டாள்! - ஆகா இதுவன்றோ கிராமியம்!
நகரமென்னும் நடைபாதையில், தொலைந்த தோழன் காற்றிற்காக, வாகன இரைச்சலாய் இயற்கையன்னை பெருங்குரலெடுத்து அலறியழ,
பிரபஞ்சத்தின் தந்தை கதிரவன், செங்கதிர் சாட்டையால் என் முகத்தில் அறைந்தார் - ஐயகோ இதுவன்றோ நரகம்!"

நகர வாழ்க்கைதான் எப்படி மாறி போச்சு, வாசுவின் வீடு நகரத்தின் மையப்பகுதில இருக்கு, அழைப்பு மணியை நான் அழுத்த, மாநிறமும் அல்லாது வெள்ளையும் அல்லாத ஒல்லியா ஓர் இளைஞன் கதவை திறந்து "இல்ல எங்களுக்கு எதுவும் வேண்டாங்க! இங்க எல்லாம் இருக்கு!" எனச் சொன்னார்
"இல்ல இங்க வாசுங்கிறது!..."
"நான்தான்! நீங்க.... ஓ மறந்தே போயிட்டேன் வானதிதானே அதுவும் ஒரு கூடையோட நின்னதும் யாரோ சேல்ஸ் லேடின்னு நினைச்சேன் மன்னிக்கனும் உள்ள வாங்க! ஒரு நிமிடம் இருங்க! ஏதாவது குடிக்கறீங்களா, சில்லுனு மோர் இல்ல ஏதாவது ஜூஸ்?"
"பரவாயில்லை வாசு! எனக்கு சில்லுனு தன்ணியிருந்தா போதும்!"
"என்னங்க இப்படி ஒரு பேரதிர்ச்சி குடுக்கறீங்க! சென்னைல அதுவும் தி.நகர்-ல வந்து, சில்லுனு தண்ணி கொடுன்னு கேக்கறீங்களே! இதுக்கு நான் என்னோட சொத்தையே எழுதி வெச்சுடுவேன்! ஒரு நிமிடம் உக்காருங்க! இதோ வந்துர்றேன்!" - என்று ஹாஸ்யமாக சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றார்.

அந்த நேரத்தில் வீட்டை நோட்டமிட்டேன்! நல்ல விசாலமான ஹால்,உள்ள நுழைந்ததும், 'எல்' வடிவத்துல இருக்கு, ஹாலின் மையத்தில் செங்கல் கட்டி ஹோமம் வளர்த்துக்காங்க, என்ன பூஜையா இருக்கும், ஹாலை ஒட்டினாற்போல சாமியறை, காஞ்சிபுரம் சங்கராச்சரியாரோட படம் மாட்டியிருந்தது! ம்ம்ம்! மோசைக் தரையா இருக்கறதுனால, நல்ல குளுமையா இருக்கு!
"இந்தாங்க சில்லுனு தன்ணி! ம்ம் சொல்லுங்களேன் உங்களைபத்தி! அப்பா, அம்மா இவங்க நான் குடுத்த விளம்பரத்தை பார்த்துட்டு வந்துருக்கங்க! பேரு வானதி"
"வனக்கம் பா, வணக்கம் மா!"
ஒரு பெண்ணால் இன்னொரு பெண்ணை இவ்வளவு கூர்மையாக பார்க்க முடியுமா என்ன, அம்மாடி நல்ல அகலமான் விழிகள் இவரோட அம்மாக்கு! அவரது தாய் தொடர்ந்தாள்
"ரொம்ப சின்ன பொண்ணா தெரியரம்மா! வாசு அப்படியே நடேசன் பூங்காக்கு போயிட்டு வாடா, இங்க ஒரே உஷ்ணமா இருக்கு, காலாற குளிர்ச்சியா நடந்தா மாதிரியும் இருக்கும்"
பூங்காவை வந்தடைந்தோம்! சுளீரென்று அடிக்கும் வெயிலுக்கு இதமாய், மிக ரம்மியமாய் இருந்தது!
"வாசு! உங்க அம்மா ரொம்ப புத்திசாலி போல!"
"ஏன் சொல்றீங்க!"
"அவங்க முன்னாடி பேச கஷ்டபடபோகுதே இந்த பொண்ணுன்னு நாசூக்கா பூங்காக்கு அழைச்சுட்டு போக சொன்னாங்களே?"
"ம்ம்ம் எங்க அம்மாவைபத்தி நானே பெருமையா சொல்லிக்ககூடாது, இருந்தாலும் சொல்றேன் ரொம்ப நல்லுள்ளம் படைத்த உயர்ந்த சிந்தனையாளர் அவங்க"
"ம்ம்ம்! நான் பி.ஈ படிச்சுட்டு ஸ்டேட் பாங்கு ஆஃப் இந்தியா-ல வேலை பார்க்கிறேன்! 26 வயசு ஆகுது, அப்பா அம்ம ரெண்டு பேருக்குமே வயசாகுது, சரி எதுக்கு அவங்களை தொந்தரவு செய்யனும்னு நானே கிளம்பி வந்துட்டேன்! என்னோட கணவர் சுரெஷ் உங்களை மாதிரியே ஒரு கணிப்பொறியாளர், அமெரிக்காவுல ஒரு நதில குளிக்க போனபோது அவரை அடிச்சுகிட்டு போயிடுச்சு, உடம்பு கூட கிடைக்கலை! எனக்கு ஒரு வயசுல ஒரு பெண் குழந்தை, விலாசினின்னு பேரு! விளையாட்டுதனமா அவ வாழ்க்கைய அனுபவிக்கடுமேன்னு அப்படி ஒரு பேரை வெச்சாங்க!"
"ஆகா! நல்ல பேரு! ஒரு வேளை இப்பவே அவ கையும் கலையும் தையத்தக்கான்னு ஆட்டறத பார்த்துட்டு, நாளைக்கு இவ பெரிய டென்னிஸ் வீராங்கனையா வருவான்னு "சானியா மிர்சா"ன்னு பேர மாத்திடமாட்டீங்களே! மன்னிக்கனும், நான் கொஞ்சம் அப்பப்ப இப்படி கடிப்பேன், எல்லாம் நண்பர்களின் சேர்க்கை அப்படி" -ன்னு சொல்லிவிட்டு கலகலவென வாசு சிரித்தார்!எப்படி இவ்வளவு இயல்பாய் பேசுகிறார்!

"ஹா! பரவாயில்லை! என்னைப் பத்தி சொல்றதுக்கு வேறெதுவுமில்லை! நாங்க வடமா, பாரத்வாஜ கோத்திரம், நீங்க......"
"ஓ! நீங்களும் பிராமினா? பேசும்போதே நினைச்சேன் என்னடா பேச்சுல தெரியற்தேன்னு! நாங்க வாத்திமா! என்னை பத்தியும் ஒண்ணும் சொல்லிகற மாதிரி பெருசா இல்லை வானதி! சின்ன வயசுலேருந்தே நம்ம சமுதாயத்துக்காக ஏதாவது செய்யனும்னு ஆசை! ஸ்கூலுக்கு ஒருநாள் போகும்போது மனிதகுழி சாக்கடைல ஒருத்தர் இறங்கி சுத்தம் செய்யறத பார்த்து அதிர்ந்துபோனேன்! அவரு யாரை பத்தியும் கவலை படாம நட்டநடுவீதில தன்னோட ஆடைகளை களைந்து, சாக்கடைக்குள்ள தன்னோட கையை விட்டு சுத்தம் செய்தார், நான இருந்தா அப்படியே வாந்தி எடுத்துருப்பேன், கருப்பா புழுக்கள் நெளிய, அதை அவரு தோண்டி எடுத்தபோது உடம்பு பூரா பூரான் ஓடினா மாதிரி இருந்தது. எப்படி சார் இந்த வேலை செய்யறீங்கன்னு கேட்டேன்,
"தம்பி, முதல்ல எனக்கும் இந்த வேலை செய்ய கஷ்டமாதான் இருந்தது! தற்கொலை கூட பண்ணிக்கலாமான்னு நினைச்சேன்! என்ன நாரை பொழப்புடா இதுன்னு நிறைய பேரு சொல்வாங்க, ஆனா உண்மையிலே நாத்தம் புடிச்ச பொழப்பு இதுதான்! வேற வேலை எதுவும் கிடைக்கலை, அதனால இத செஞ்சேன்! இராத்திரி பக்கத்துல பொண்டாட்டி படுக்க மாட்டா, அதை விட கொடுமை மனுஷனுக்கு வேற எதுவும் கிடையாது! ஆனா போக போக பழகிடுச்சு, நமக்குதான் காலும் கையும் நல்லா இருக்கே, கூனோ குருடோ படற கஷ்டத்தை விட இது ரொம்ப மேல்! மத்த எல்லா வேலைகளுமே அடுத்தவனுக்கு பயந்தே செய்யனும், ஆனா சத்தியமா இன்னி வரைக்கும் என்னோட மனசாட்சிக்கு மட்டும் பயந்து இந்த வேலை செய்யறேன்! இங்க மேல் ஜாதி, கீழ் ஜாதி கிடையாது, மேலதிகாரி கிடையாது, லஞ்சம், ஊழல் கிடையாது. இந்த குப்பையும் நாத்ததையும் கூட அள்ளிடலாம், ஆனா சில பேரு மனசுக்குள்ள இருக்கற அழுக்கு இருக்கே அது என்ன பண்ணாலும் போகாது! " அவரை அப்படி சொன்னதை கேட்டதும் எனக்கு அப்படியே புல்லரிச்சு போச்சு, வாழ்க்கையை உண்மையா புரிஞ்சுகிட்ட மகானா எனக்கு அவரு தெரிஞ்சாரு! அன்னிக்கி முடிவு பண்ணேன், நம்மால் முடிந்தவரை அடுத்தவங்களுக்கு உதவி செய்யனும்னு!

"அதுக்காக ஒரு விதவையை கல்யாணம் பன்ணிகலாமுன்னு முடிவு செய்தீர்களா, என்ன ஏதாவது தியாகம் செய்யறேளோ?"
வாசு கல கலவென சிரிச்சார் " வானதி நீங்க இந்த ஒரு வருஷமா விதவை, அதாவது சமுதாயத்தின் பார்வையில இல்லியா! உங்க கேள்விக்கு நம்ம காப்டன் விஜயகாந்த் மாதிரி பதில் சொல்லட்டுமா? "இந்தியாவுல மொத்தம் 40 மில்லியன் விதவைகள் இருக்காங்க, அதுல 75% பேரு 50 வயசுக்கு மேலுள்ளவங்க, அதாவது 30 மில்லியன் பெண்கள், மீதி 25% 15-49 வயசுல இருக்கறவங்க. அதாவது 10 மில்லியன், அதுல 60% பெண்கள் கோவா, அஸ்ஸாம், கர்நாடகா, மேற்கு வங்காளம், ஆந்திரா, தமிழ்நாடு உட்பட 6 மாநிலங்கள்ல இருக்காங்க! சரிவிகிதத்துல எல்லா மாநிங்களல இருக்காங்கன்னு வெச்சுகிட்டாலும் 1.5 மில்லியன் விதவைகள் தமிழ்நாட்டுல இருக்காங்க! ஏன் இவங்களுக்கெல்லாம் மருபடியும் வாழ்க்கைன்னு ஒண்ணு இருக்க கூடாதா? இவ்வளவு ஏன் அகில உலக விதவைகள் குழு இருக்கறது எத்தனை பேருக்கு தெரியும்! நான் தியாகமெல்லாம் பண்னலை. மனப்பூர்வமாதான் இதை முடிவு செஞ்சேன்! என்னை மாதிரியே சமுதாயத்துக்கு உதவி செய்யனும்னு நினைக்கிற ஒரு பெண் வாழ்க்கை துனையா அமைஞ்சா நல்லாருக்கும்னு நினைக்கிறேன்! நான் வேகமா ஒரு இலக்கை நோக்கி போகும்போது, என்னை தடுத்தி நிறுத்தி ஆசுவாசபடுத்த மென்மையான் ஒரு தோள் வேண்டும்னு நினைக்கிறேன்! என் குடும்பத்தையும் பார்த்துக்கறது ரொம்ப முக்கியமில்லையா. அதுக்கு நல்ல முதிர்ச்சியுடைய துணை வேணும்னு நினைக்கிறேன்!"
"இப்படி மென்மை, பூ, இலைன்னு சொல்லிதான் இத்தனை நாள்தான் பெண்களை வீட்டுக்குள்ளேயே வெச்சுட்டீங்க! எங்களுக்குன்னு எதுவும் தனி ரசனைகள் இருக்க கூடாதா?"
"தப்பு வானதி! மென்மைங்கிறதுதான் அருமையான இயல்பு! கட்டுக்கடங்காமல் கொழுந்துவிட்டு எறியும் தீயை, மென்மையான குளிர்ந்த நீர்தான் அணைக்கும்! இயல்பா மென்மையா இருக்கறதுன்கறது ஒரு தனி அழகு!
"ஆமா! ஆனா அந்த தீயை மென்மையான காற்றுதான் அலைகழிக்கும்! இன்னும் கொழுந்து விட்டு எறிய செய்யும்! "
மீண்டும் சிரித்தார் " அட்ராசக்கை! அழகா பேசறீங்க வானதி!, காற்று மென்மையா வீசினா, தீ கொழுந்து விட்டு எறியாது! அதுவும் வேகமா வீசினாதான் பிரச்சனையே ஆரம்பிக்குது! மென்மை கொடூரமா மாறினா அதனோட விளைவுகள் அதிபயங்கரமா இருக்கும்! அதனாலதான் கடுமையான பற்கள் விழுந்தாலும், மென்மையான நாக்கு கடைசிவரைக்கும் இருக்கும்! ஆனா அது தப்பா ஒரு வார்த்தை உதிர்த்தால், அவ்வளவுதான் "தீயினால் சுட்ட புண்தான்....."

"இதெல்லாம் கேக்கறதுக்கு நல்லாதான் இருக்கு! ஆனா நடைமுறை வாழ்க்கைக்கு ஒத்து வரணுமே! என்னோட குழந்தையை நாளைக்கு என்ன சொல்லபோறீங்க!"
"இதென்ன கேள்வி! நம்ம குழந்தைதான்!"
"அப்ப நாளைக்கு நமக்குன்னு ஒண்ணு பொறந்தா?"
"இலக்கணத்தை திருத்தி சொல்லனும்னா, நம்ம குழந்தைகள்! ஹா ஹா! ரொம்ப கடிக்கறேன் இல்ல!"
"இதெல்லாம் சரி ஊர் வாயும் உலைவாயும் மூட முடியாதே! என்ன செய்வீங்க!
" பெருச்சாளிக்கு பயந்துகிட்டு வீட்ட காலி பண்றது முட்டாள்தனம்! டென்னிஸ் ஜாம்பவான் ஆர்தர் ஆஷ் எய்ட்ஸ் நோயால பாதிக்கப்பட்டபோது, அவரிடம் நிருபர் ஒருத்தர் கேட்டாரு "உங்களுக்கு கடவுள் மேல கோபமாக இல்லியா! உங்களுக்கு இவ்வளவு பெரிய வியாதியை குடுத்துட்டாரேன்னு! அவரை கேள்வி கேக்கனும்னு தோணலியா" அதுக்கு அவரு சிரிச்சுகிட்டே
"உலகம் பூரா 40 லட்சம் குழந்தைகள், டென்னிஸ் விளையாடனும்னு கனவு காண்கிறார்கள்! அதுல 4 லட்சம் பேராலதான் கத்துக்கவே முடியுது! அந்த 4 லட்சத்துல, 4000 பேருதான் அகில உலக போட்டிகளான் விம்பிள்டன் முதலான போட்டிகள்-ல விளையாட தகுதி கிடைக்குது! அதுல 4 பேருதான் கடைசி போட்டில ஆடறாங்க, அதுல ஒருத்தர் தான் ஜெயிக்கிறார்! அந்த ஒருத்தனா நான் வந்த போது ஏன்னு கடவுளை கேக்கலை, அதுமாதிரி இப்ப மட்டும் ஏன் கேக்கனும், கோபம் கொள்ளவேண்டும்" வாழ்க்கைங்கிறதும் அதுமாதிரி ஒரு ஆடுகளம்தான்! துணிந்து போராட வேண்டியதுதான்! ஐயோ அடிபடுமேன்னு நினைச்சா விளையாட முடியாது!

ஒரு நிமிடம் அசந்து போனேன்! எப்படி இந்த மனுஷனால எல்லாத்துக்கும் பதில் சொல்ல முடியுது! இவ்வளவு விஷயங்களை தெரிஞ்சு வெச்சுருக்காரே! பேசும் வார்த்தைகள் ஒரு தெளிவு இருந்தாலும் ஒரு ஆணவம் தெரியுதே! தான் மெத்த படித்த ஆண்கிற ஆணவமா! "Perfectionist breathes perfection and kills people"-ன்னு எப்பவோ படிச்சதுதான் ஞாபகத்துக்கு வருது! இவரோட என்னால வாழ முடியுமா! தொட்டதுக்கெல்லாம் குறை சொல்வாரொ! தான் சொல்றதுதான் சரின்னு அடுத்தவர் மேல் தன் எண்ணத்தை முரட்டுதனமாய் திணிக்கும் ஆண் வர்க்கமோ? ஆனாலும் இவரோட பேச்சு எனக்கு பிடிச்சுருந்ததே!
"வானதி! என்ன ரொம்ப யோசிக்கறேள்! -ன்னு என்னை கூர்ந்து பார்த்த வண்ணம் கேட்டார்! அப்பப்பா நல்ல மயக்கும் விழிகள்தான்! என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் நான் சிரிக்க, அவரே தொடர்ந்தார்
" என்னடா! இவன் எல்லாம் தெரிஞ்ச மேதாவி மாதிரி பேசறானேன்னு யோசிக்கறீங்களா! நான் அப்படியெல்லாம் நினைக்கலைங்க! உங்களுக்கு என்ன பிடிக்குதோ நீங்க அத தாராளமா செய்யலாம் எங்க வீட்டுல! வாழ்க்கை எப்படி வாழ போறோம்னு பயப்படுவதை விட, வீரமா செத்து விடு-ன்னு நினைக்கறவன் நான்! அய்யோ! பார்த்துங்க?"
மரக்கிளையில் கால் தடுக்கி விழ இருந்த என்னை, பிடித்து தாங்கினார். மிதமான வெட்பம் உடம்பு முழுவதும் சரேலென பாய்ந்தது!
கையை விடுவித்தவாறே சொன்னார் "மன்னிக்கனும்! நான் பிடிக்கலேன்னா நீங்க கீழுந்துருப்பேள்! சரி ரொம்ப நேரம் பேசிட்டோம்னு நினைக்கிறேன்! வாங்கோளேன், சாப்பிட்டுட்டு போகலாம்!"
"இல்ல வாசு எனக்கு நேரமாச்சு! பேசினதுல நேரம் போனதே தெரியலை! அப்பா, அம்மா காத்துன்டுருப்பா அங்க! நான் சாவகசமா இன்னொரு நாள் வர்றேன்"
"அப்ப வர்றேன்கிறேளா!"-ன்னு நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்தவாறே கேட்க
நான் ஒரு புதுமணப்பெண் மாதிரியான வெட்கத்துடன்(சே! நான் ஏன் இப்ப இப்படி வெட்கபடறேன்) " வரமுடியுமான்னு தெரியலை! உங்களோட இ-மெயில் என்கிட்ட இருக்கே! மெயில் அனுப்பறேன்! இ-கலப்பை இருக்கும்போது என்ன குறை, தமிழ்லேயே மடல் அனுப்பறேன்!"
வானம் லேசா இருட்டியவாறு தூறல் போட, என் தேகமும் குளிர, வேகமாய் வீடு போய் சேற துள்ளலாய் நடந்தேன்!................

தொடரும்!

பி.கு: ஸ்ஸ்ஸ்ஸபா! காதெல்லாம் அடைக்குதுடா சாமி! ஒரு கதை எழுத இவ்வளவு கஷ்டபடனுமா? இந்த கதைக்கான inspiration என்னோட cousin brother பார்த்துதான் வந்தது! அவர் ஒரு widow'aதான் கல்யாணம் பண்ணிண்டார்! கல்யாணம் பண்ணிக்கும்போது மன்னிக்கு ஏற்கனவே 7 வயசுல ஒரு பெண் குழந்தை! இன்னிக்கு சென்னைல அவரு ஒரு software company'la Vice President'a இருக்காரு! நான் இப்படி ஒரு கதை எழுதறேன்னு அவருக்கு தெரியாது! :) இந்த கதையை அடுத்து எப்படி எழுத போறேன்னு சொல்லமாட்டேன், ஏன்னா எப்படி எழுத போறேன்னு இது வரைக்கும் தெரியலை!:) Besides I'm moving to a new house this week, so I may be off blogging for a few days! Take care folks! :)
 
posted by Prasanna Parameswaran at 9:15 AM | 11 comments
Tuesday, September 19, 2006
Poverty - The murky Dress of our Country!
First some statistics for you!
  • Its more than 50 years since independence and we are still struggling to eradicate poverty from India.
  • There are 400 million people below the poverty line, out of which 75% are in the rural areas!
  • More than 40% of this population is illiterate
  • The main cause of poverty, is not illiteracy alone, but the exceedingly huge population growth.

I've seen so many pictures of poor and malnourished children and women, but none has affected more than the one you are about to see! Kind hearted guys please help this girl here!. I'm extremely sad seeing this and I'm totally upset today!

 
posted by Prasanna Parameswaran at 7:43 AM | 8 comments
Sunday, September 17, 2006
மீண்டும் மலரும் பூக்கள்! - பகுதி - III

முதல் பகுதியை படிக்காதவங்க இங்க படிங்க!: பகுதி 1, பகுதி 2

பகுதி இரண்டின் முடிவு:
17 வயசுல அரைகுறையா மீசை முளைக்க ஆரம்பிச்ச போதுதான் மனசுக்குள்ள ஹார்மோன்களின் கலவரம் அதிகமாச்சு!...

இனி.......

அழகா ரெட்டை ஜடை பின்னல் கட்டி பள்ளி செல்லும் மாணவிகளை பார்த்தா மனசுக்குள்ள கிறு-கிறு-ன்னு இருந்துச்சு! பார்க்கும் பெண்ணோட-ல்லாம் பேசனும், அவங்க அழகா தலையாட்டி பேசறத பார்க்கனும்னு தோணுது! என்னடா இப்படி ஒரு அவஸ்தையா இருக்கே! எனக்கு மட்டும்தான் இப்படி இருக்கா இல்ல எல்லா ஆண்களும் இந்த வயசுல இப்படிதான் இருந்தாங்களா! அதுவும் சிரிக்கும் பெண் இன்னும் அழகாய் தெரிகிறாள்! அவங்களை சிரிக்க வெக்க மனசுக்குள்ள நானே பேசி ஒத்திகை பார்க்கிறேன்! ஆனா நேரில் பேசுகிறபொழுது வார்த்தைகளற்று அணைக்கட்டி தடுத்த நீரை போல் அமைதியானேன், மனசுக்குள் மடை திறந்த வெள்ளம் போல எண்ணங்கள் ஆர்ப்பரித்தாலும், ஏதோ ஒரு கூச்சம் பிடுங்கி தின்றது!
ஒருநாள் பேருந்தில் செல்கையில், ஓட்டுனர் தீடீரென பேருந்தை நிறுத்த, நிலைதடுமாறி முன்னாலிருந்த பெண்மணியின் மீது விழுந்தேன்!
"தடிமாடு!தடிமாடு! நல்லா வளர்ந்துருக்கியே எருமைமாடு மாதிரி! கைப்பிடியை நல்லா பிடிச்சு நிக்க வேண்டியதுதானே! வந்துட்டாங்க மேல இடிக்கறதுக்குன்னே!"
"என்னை மன்னிச்சுடுங்க! நான் சத்தியமா நிலைதடுமாறிதான் விழுந்துட்டேன்"
என் பரிதாப நிலைமயை பார்த்து, உடன் படிக்கும் மானசா, அவளோட பக்கத்துல உட்காற இடம் கொடுத்தாள்! இயல்பாய் அவள் கரம் என்மேல் உரச, விக்கித்துபோனேன். இவ்வளவு மென்மையா? ஒரு சின்ன குழந்தையின் கன்னத்தை வருடினால் எவ்வளவு மென்மையா இருக்குமோ, ஒரு சிலிர்ப்பு ஏற்படுமோ, அந்தமாதிரி உணர்ந்தேன்! இதோ இப்ப கண்ணாடி முன் நின்று இத எல்லாத்தையும் யோசிச்சு பார்க்கிறேன், அந்த பெண் ஏன் என்ன தடிமாடுன்னு சொன்னா, நான் ஆம்பிளையா, இல்ல பையனா! ஏன் எல்லா பெண்களும் ஆண்கள் பேருந்தில் இடிப்பதற்காகவே வருகிறார்கள் என்று நினைக்கிறார்கள்? அந்த பெண்மணிக்கு ஒரு 40 வயது இருக்குமா, கிட்டத்தட்ட என் அம்மா வயசு! இப்படி பலவாறு நான் யோசித்தவண்ணம் நிலைக்கண்ணாடி முன் நிற்க, அம்மாவின் குரல் என் சிந்தனையை கலைத்தது

"என்னடா வாசு! யாரு அந்த பொண்ணு! எந்த பொண்ணை பத்தி நினைச்சுகிட்டுருக்க?"
ஒரு நிமிடம் அதிர்ந்து போனேன்! "எப்படி நான் பெண்ணை நினைக்கிறேன் என்று சரியாக சொன்னாய்"
"உன் வயதை நானும் தாண்டித்தானே வந்தேன்! இந்த வயசுல ஆண்கள் பெண்ணை நினைப்பதும், பெண்கள் ஆணை நினைப்பதும் சகஜம்தானே"
அப்போ பெண்களும் ஆண்களை நின்னைப்பதுண்டா! அப்பாடி! பெருமூச்சு விட்டேன்! எனக்கு மட்டும் கோளாறில்லை!
"வாசு! இந்த வயசுல எல்லா பெண்களும் அழகாதான் தெரிவாங்க! எல்லா பெண்களிடமும் பேசனும், அவங்க சிரிக்கிறத ரசிக்கனும்னு மனசுல தோணும்! அப்படியெ பெண்கள் பின்னாடி போகனும்னு தோணும்! அப்படியே பெண்கள் பின்னாடி போய் ப்ளஸ்டூவுல கோட்டை விட்டேனா ஒரு பெண்ணும் உன்னை திரும்பி கூட பார்க்கமாட்டா! கம்பீரமும், சிந்தனையில் தெளிவுமுடைய ஆண்களைதான் பெண்களுக்கு பிடிக்கும்! என்னங்க இங்க வாங்க-ன்னு அப்பாவை கூப்பிட, அவர் வந்ததும்
"எனக்கு ஒரு முத்தம் குடுங்க - கன்னத்துல!" அப்பாவும் அப்படியே செய்ய, நான் கூச்சத்தில் நெளிந்தேன்!
அம்மா தொடர்ந்தாள் "கூச்சப்படாத வாசு! இது இயற்கையா நடக்கிற ஒன்று! இப்ப உங்க அப்பா எனக்கு முத்தம் கொடுத்தபோது ஏதாவது எனக்கு தோன்றியதா? இல்லியே! ஆனா இவரு என்னை பட்டுக்குட்டி, கன்னுகுட்டி, உன்னை ரொம்ப நேசிக்கிறேன் கண்மனி-ன்னு என்னோட காதருகில் சொல்லும்போது வருகிற கிறக்கம் இருக்கே அப்பப்பா! காமம் கண்னுலயும், காதல் எண்ணத்துலயும் இருந்தா வாழ்க்கையே இனிக்கும்! இந்த பருவத்துல பெண்களை பத்தி நினைக்கனும்னு தோணும், ஆனா எப்பபாரு அதையே நினைக்காத! எல்லாமே நம் எண்ணங்களில்தான் இருக்கு! உன் எண்ணத்தை திசை திருப்பு! ஒரு விஷயத்தை பத்தி ரொம்ப யோசிக்க யோசிக்கதான் அதுமேல் ஆர்வம் அதிகமாகும்! உனக்கு தமிழ் பிடிக்குமில்லையா!

"ஆமாம்மா! "
"நிறைய படி! தமிழ் புராணங்கள்லயும், வரலாறுலயும் இல்லாத விஷயமே கிடையாது! படிக்கும்போது புரிஞ்சு படிக்க பாரு! ஈடுபாட்டோட படிக்கும்போது மனசு கவனம் சிதறாது! அப்பரோட மாசில் வீணையும் தெரியுமில்லையா, உன்னோட பாடத்துல வருதே, எங்க சொல்லு பார்ப்போம்!

"மாசில் வீணையும், மாலை மதியமும், வீசு தென்றலும் வீங்கிள வேனிலும்,
மூசு வண்டறை பொய்கையும் போன்றதே, ஈச னென்த னிணையடி நீழலே!"
"அதுக்கென்ன அர்த்தம்?"
"சரியா தெரியலைமா!"
"ம்ம்ம்! மாசு - குற்றம் மாசு+இல்-னா - குற்றமில்லாத-ன்னு அர்த்தம். அழகான மாலை நேரத்துல, எந்த குறையுமில்லாத வீணையில்லிருந்து வரும் அழகான நாதத்தை போலவும், இளவேனிற் காலத்தில் வீசும் அழகான தென்றல போல குளிர்ச்சியாகவும், பெரிய குளத்தில் வட்டமிடும் அழகான வண்டின் ரீங்காரத்தை போலவும், நான் உணருகிறேன் இறைவனின் புகழை பாடும் போது! இதுதான் அதோட அர்த்தம்! எந்தவொரு காரியத்தை செய்யும்போது கூர்ந்து கவனி, அடுத்தவரிடம் பேசுகின்ற பொழுது கூர்ந்து கவனி. பெண்னின் கண்ணை பார்த்து பேசு! அவளும் இந்த சமுதாயத்தின் சரிபாதின்னு புரியும். வாழ்க்கையில ஜெயிக்கனும்னா போராடனும், நிறைய அடி வாங்கனும், அழகான் சிலையை பார்க்கிறோமே, அத ஒரே நாள்-ல செய்யறதில்லை.உளியால் அடிபட்டு அடிபட்டுதான் அழகாகும்! அந்த மாதிரிதான் வாழ்க்கையும்!

பெண்ணை பற்றி நீ முழுதாக புரிந்துகொண்டால்தான், பெண்ணை காமமாக பார்ப்பதை நிறுத்தமுடியும்! ஆண்கள் பெண்கள் மீது உடலளவில் கவர்ச்சி கொள்வது போல, பெண்களுக்கு ஆண்கள் மீது கவர்ச்சி வருவது கிடையாது! அதுக்கு காரணம், நம்ம சமுதாயத்தின் வளர்ப்பு முறைதான், அதுலதான் குறையே இருக்கு! ஒரு பெண் தன்னோட வீட்டுல இருக்குபோது வெற்றுடம்போட தன்னோட அப்பாவை பார்க்கிறாள், அதனால எந்த கிளர்ச்சியும் வருவது கிடையாது! ஆனா ஒரு பெண்ணோட மார்பகங்களை பற்றி பள்ளியிலோ, கல்லூரியிலோ யாருமே சொல்லித்தருவதில்லை! ஒரு விஷயத்தை மறைக்க மறைக்கதான் அதன்மேல் ஈடுபாடு அதிகமாகும்! அதனாலதான் முதல்முறையா ஒரு பெண்ணோட மார்பை பார்க்கும்போது பெரும்பாலான ஆண்கள் வாயை பிளந்து பார்க்கிறார்கள்!

பெண்கள் வயசுக்கு வந்துட்டான்னு சொல்வாங்க. அதாவது "puberty". சில பெண்கள் 9-10 வயசுலேயெ பூப்படைவார்கள், சில பெண்கள் 12-13 வயசுல ஏன் அதுக்கும் மேல் கூட பூப்படைவாங்க! பெண்களோட உடம்புல ரெண்டு ஹார்மோன்கள் உருவாகும் : ஈஸ்ட்ரோஜன், ப்ரொஜிஸ்டரோன். ஆண்களும் வயசுக்கு வருவாங்க, அது பொதுவா 12-13 வயசுல நடக்கிற விஷயம்! ஆண்களோட உடம்புல ஒரு ஹார்மோன் ஒருவாகும்: டெஸ்ட்ரோஸ்டிரோன்! இந்த ஹார்மோன்கள் எங்கருந்து உருவாகுது தெரியுமா - மூளைலேருந்து கட்டளைகளா. ஒவ்வொரு மாதமும் பெண்ணின் ஓவரியில்(ovary) ஒரு சினை(முட்டை) உருவாகும்! அங்க உருவான் சினை மெல்ல நகர்ந்து கருப்பைக்கு(uterus) வரும். கருப்பையில ஆணிண் விந்தோடு(sperm) இணைந்தால் ஒரு உயிர் ஜனிக்கும்! இரவு 8 மணி நேரம் தூங்கறதுக்கே நமக்கு மெத்தை தேவையாயிருக்கே, அங்க ஒரு உயிர் 10 மாதம் இருக்கனும்னா எவ்வளவு கடினமான மெத்தை வேணும்! அந்த மெத்தை மாதிரி தோலும் இரத்தமும் கருப்பைல வளர்றதுக்காகதான் மூளை இந்த ரெண்டு ஹார்மோன்களை கட்டளைகளா மாதா மாதம் கருப்பைக்கு அனுப்பும்! ஆனா பெரும்பாலான நேரங்கள்ல சினை, விந்தோட சேராததுனால, அந்த உபரிகையான இரத்தமும், சதையும் பெண்ணோட மூத்திரப்பாதை வழியா(vagina) வெளியேரும்! இது பொதுவா 28 நாளுக்கு ஒருடவை நடக்கும்! இந்த இரத்த கழிவு தான் நாம் மாதவிடாய்(period)-ன்னு சொல்கிறோம்! புரியுதா வாசு??"
ஆகா! எத்தனை பேருக்கு இப்படி ஒரு அப்பா-அம்மா கிடைப்பாங்க! கிடைத்தற்கரிய பேரு இப்படி ஒரு அம்மா- அப்பா இருக்கறது! இப்படி படிப்படியா என்னை மெருகேற்றியதுனாலதான் இன்னிக்கு ஒரு நல்ல நிலைமயில நான் இருக்கேன்! இதோ இன்னிக்கி இந்த பசுமையான நினைவுகள, அலுவலகத்தில யோசித்துகொண்டிருக்கிறேன்! என்னுடைய சிந்தனையை தொ(ல்)லைபேசி சிணுங்கி கலைத்தது!
"ஹலோ! வாசு பேசறேன்!"
"வாசு வணக்கம்! என் பேரு வானதி! இன்னிக்கு உங்களோட மணமகள் தேவைங்கிற விளம்பரத்தை பார்த்தேன்! நான் உங்களை சந்திக்க வரலாமா?"
"நாளைக்கு சனிக்கிழமைதானே! எப்பவேணும்னாலும் வாங்களேன்! என்னோட முகவரி குறிச்சுக்கறீங்களா? 39/3 ப்ளாட் நம்பர் 5, இராமானுஜம் தெரு, தி.நகர், சென்னை - 600 017"
"சரிங்க நாளைக்கு வர்றேன்! "
வானதி - வித்தியாசமான பேரா இருக்கே! சரி நாளைக்கு பார்க்கலாம் யாரு அவங்கன்னு!......................

தொடரும்......

 
posted by Prasanna Parameswaran at 3:01 AM | 14 comments
Saturday, September 16, 2006
Guys will always be Guys!

One picture showing the universal truth, Guys will always be guys! No matter where they are! One picture I liked watching recently for its reality, and so wanted to share with you all :)
 
posted by Prasanna Parameswaran at 5:57 AM | 12 comments
Thursday, September 14, 2006
மீண்டும் மலரும் பூக்கள்! - பகுதி - II

'ரகளை' ரவி (எ) ரவிகுமார், 'கூல்' கலா (எ) கலாவதி, 'பீட்டர்' அல்லது 'பகாசுரன்' பாலா(எ) பாலாஜி, அப்புறம் 'வத்தல்' வாசு(எ) வாசுதேவனாகிய நான். ஒரு நூறு குழந்தைகள் ஒண்ணா சிரிச்சா, எப்படி இருக்கும்! அப்படி ஒரு குதூகலமான பட்டாளம் எங்களுடையது! எல்லாரும் ஒண்ணா சத்யம் கம்ப்யூட்டர்ஸ்ல வேலை பார்க்கிறோம்!
'பீட்டர்' அல்லது 'பகாசுரன்' பாலா(எ) பாலாஜி - இவன்தான் எங்க பட்டாளத்துல கடைகுட்டி. கழுதை மாதிரி 25 வயசு ஆகுது, ஆனா இன்னும் மனசுக்குள்ள விடலை பையன்னு நினைப்பு! அது வயிறா இல்ல கஜானாவான்னு தெரியலை, தின்னுகிட்டே இருப்பான்! பார்க்கிறதுக்கு அடியாள் மாதிரி இருந்தாலும், சரியான பையந்தாங்கொள்ளி! இவன் படிச்சது எம்.சி.ஏ, "அமிர்தானந்தமயி பல்கலைகழகம்" கோவையில. ஆண்கள் பள்ளில படிச்சதனாலோ என்னவோ, எப்பபாரு பெண்களிடம் வழியர்துதான் இவனோட தலையாய கடமையே! உலகத்துல இருக்கிற எல்லா பெண்களும் தன்னை நினைக்கனுமேன்னு ஏகத்துக்கு புருடா விடுவதில் கில்லாடி! அதனாலேயே 'பீட்டர்' அல்லது 'பகாசுரன்' பாலா-ன்னு இவனுக்கு பேரு!

இவ்வளவு ஏன், "என்னை பகாசுரன் பாலா-ன்னு கூப்பிடாதீங்க! பகா பாலா-ன்னு கூப்பிடுங்க. அப்பதான் பெண்களிடம் பயங்கர கலையார்வமுடைய பாலா-ன்னு அறிமுகபடுத்திக்க முடியும்"-னு பீட்டர் விட்டான்னா பாருங்களேன்!

'ரகளை' ரவி (எ) ரவிகுமார் - இவன்தான் எங்க பட்டாளத்தோட தலைவன்! 27 வயசு, எஸ்.ஃப்.ஸ் காலேஜ், பாட்னாவுல பி.ஈ படிச்சான், நல்ல தமாஷ் பேர்வழி, அதேசமயம் அவனுடைய அறுவை நகைச்சுவைகளால இரத்தமே வரும்! சரியான கடி மன்னன்!

அதென்ன "எஸ்.ஃப்.ஸ் காலேஜா? அப்படி ஒரு காலேஜ் இருக்கானா?"-ன்னு கேட்டதுக்கு "ஆமான்டா! college for Sexually Frustrated Students-ன்னு ஹாஸ்யமா அவன் சொன்னத இன்னிக்கும் மறக்க மாட்டேன்! முதல் முறையா, அமெரிக்கா போய் திரும்பி வந்ததும், நாங்க கேட்டோம் " அமெரிக்கா போனியே! சுத்தி பார்த்தியா?" அதுக்கு அவனோட வழக்கமான தோரணைல "சுத்திதான் இங்கயே கிடைக்குதே, அத எதுக்கு நான் அமெரிக்கால போய் பார்க்கனும்?" -னு அறுத்தான் பார்க்கனுமே, அத இன்னிக்கு நினைச்சா கூட இரத்தம் வரும்! ஆனா அடுத்தவங்களை கிண்டலடிப்பதில் இவன மிஞ்ச முடியாது! எங்க எல்லாருக்கும் பட்டபெயர் சூட்டியதில்லாமல், தனக்குதானே பெயர் வைத்துக்கொண்ட முதல் ஆள்!

இவன் வெச்ச பட்ட பெயரை, கேட்கும்போதே சிரிப்பா இருக்கும் :
"காத்து" கவிதா - ஒல்லியா இருக்கறதுனால, "சேமியா" சவுமியா அவளும் ஒல்லியா இருக்கறதுனால, "கரடி" கணேஷ், கரடி மாதிரி கைலயும், மார்புலயும் ஒரே ரோமம் இருக்கறதுனால, "சொர்ணமால்யா" சுந்தர் எப்பபாரு சொரிஞ்சுகிட்டே இருக்கறதுனால, "கோணவாய்" கோகிலா வாய் கிழிய பேசறதுனால, "மொச்சுக்கு" மகேஷ் சாப்பிடும்போது பன்னி குறட்டை விட்டா மாதிரி சத்தம் பண்றதுனால, "ஷகிலா" சரவணன் ஷகிலா மாதிரி குண்டா இருந்துகிட்டு, சட்டை கழுத்து பொத்தானை போடாம வர்றதுனால - இப்படி அவன் பட்டபெயர் வெச்ச ஒரு பெரிய பட்டியலே உண்டு!
இவன் கூட சேர்ந்ததுல நானும் கடிமன்னன் ஆனேன்!

'கூல்' கலா (எ) கலாவதி - எங்க பட்டாளத்தோட தலைவின்னு சொல்லலாம்! 25 வயசு, வேலம்மாள் கல்லூரில பி.ஈ படிச்சா, அசராம பதிலடி கொடுப்பதில் இவளை யாரும் மிஞ்ச முடியாது! அதனாலேயே பேச்சாளரா இருக்காளோ என்னவோ?

பாலா இவ முதல் நாள் வேலைக்கு சேர்ந்தன்னிக்கு
"ஏ கலா கலா, கண்ணடிக்கவா கலக்கலா,நீ வா கலா, இலட்சம் மேக்கப்போட குலுக்கலா"-ன்னு நக்கலடிக்க, அதுக்கு கலா அசராம"ஏ பாலா பாலா, உன் மொகரைய பொளக்கவா, நீ வா பாலா, உன் முதுகெலும்ப நான் சுளுக்கவா" ஒரு போடு போட்டதுல ரவியே ஒரு நிமிடம் அரண்டு போனான்!

'வத்தல்' வாசு(எ) வாசுதேவன் - நான் எங்க பட்டாளத்துல பெரியவன்! 28 வயசாகுது, கோயம்புத்தூர் தொழில்நுட்ப கழகம், சி.ஐ.டி'-ன்கிற பிரபலமான கல்லூரில எம்.எஸ்.சி படிச்சேன்! கதை, கவிதை எழுதறது என்னோட பொழுதுபோக்கு! என்னோட அப்பா, அம்மா விஷாகபட்டணத்தில இருக்காங்க! என்னோட அம்மா ஒரு நாட்டுக்கட்டை, என்னடா இவன் இப்படி சொல்றானேன்னு யோசிக்கறீங்களா! தேக்கு மரத்திலேயே மிக உயர்ந்த வகைய "நாட்டுக்கட்டை"-ன்னு சொல்வாங்க! மேற்கு தொடர்ச்சி மலைகள்ல வளரும் இந்த மரங்களின் தோட்டத்தில் நிறைய "கேரளத்து பெண்குட்டிகள்" வேலை செய்வதனால, இந்த பெயர் மருவி மாறியதோ என்னவோ! ஆனா என்னோட அம்மா ஒரு உயர்ந்த சிந்தனையாளர்! இன்னிக்கு இந்த அளவுக்கு நல்ல நிலைமல நான் இருக்கறதுக்கு காரணமே அவங்கதான்!

12 இல்ல 13 வயசு இருக்கும், ஒரு கல்யாணத்துக்கு போயிருந்தோம்! எல்லாரும் வெத்தலை சீவல் போடறத பார்த்துட்டு ஆசையில நானும் ரெண்டு எடுத்து மென்னுக்கிட்டுருன்தேன்.
இத அம்மா பார்த்ததும்
"இல்லமா! ஆசையாய் இருந்துச்சு, அதான்....." -னு இழுத்தேன்!
அம்மா சிரிச்சுகிட்டே" வாசு! ஆசைதான்டா எல்லா பிரச்சனைக்கும் காரணமே! வாய்தான்டா எல்லாத்துக்கும் காரணமே! இப்படிதான் முதல்ல சீவல்ல ஆரம்பிக்கும், அதுக்கப்புறம், மைசூர் போண்டவும், மசால் தோசைக்கும் மனசு அடிச்சுக்கும்! இப்படியே ருசிக்கு கட்டுப்பட்டு நாக்கு அலையும்! புகை ருசி, சாரய ருசி, பொம்பளை ருசின்னு போகும்! ருசிய ரசிச்சேனா அது உன்ன நசுக்கிடும்! நாளைக்கு அலையாத ஆம்பிளையா இருக்கணும்னா இன்னிக்கி ருசிய கட்டுபடுத்த கத்துக்கோ!" 12 வயசு பையனுக்கு இது ரொம்ப அதீதமான வார்த்தைகள்தான்!
ஆனா அன்னிக்கி அப்படி அம்மா சொன்னது எவ்வளவு நல்லதுன்னு இன்னிக்கி உணருகிறேன்! அந்த வார்த்தைகள் சுருக்குன்னு குத்திச்சு, ரொம்ப யோசிக்க வெச்சுது!

ஒருதடவை பணக்கார நண்பன் ஹோட்டலுக்கு கூட்டிட்டு போனான்! "உன்னோட ருசி என்னடா? என்ன சாப்பிடறன்னான்!"
"எனக்கு எதுவும் ருசி இல்லடா! எதுனாலும் சரி சாப்பிடறேன். ருசி இல்லாம இருக்கிறதுதான் நல்லது"-ன்னு நான் சொல்லவும்
"என்னது ருசி கிடையாதா? ஏண்டா பச்ச அரிசியை அப்படியே சாப்பிட முடியுமா, இல்ல வேகாத கிழங்குதான் அப்படியே சாப்பிடுவியா!, வாழ்க்கையில ருசிதான்டா மச்சான் முக்கியம்! இதநான் அம்மாகிட்ட சொல்ல, கொத்த வர பாம்பு மாதிரி சீறினாள்
"எவனோ! வெக்கங்கெட்ட பய சொன்னத என்கிட்ட சொல்லாத! வக்கணையா தின்னுட்டு வயத்தால போச்சுன்னா, அந்த மானங்கெட்ட வாய் கேழ்வரகு கஞ்சியும் மருந்தும்தான் கேக்கும்! நான் சமைக்கிறது தப்புன்னு சொல்லலை வாசு, விதவிதமா, சமைச்சு சாப்பிடனும்னு நினைக்காத, உடுத்தறது தப்புன்னு சொல்லலை, உடுத்திக்கிட்டு டாம்பீகமா அலையனும்னு நினைக்காத, பொம்பளையோட குடித்தனம் பண்ணாதன்னு சொல்லலை, பொம்பளைய பத்தி எப்பபாரு நினைச்சுகிட்டுருக்காத!

15 வயசுல இந்த உபதேசம் கூட ரொம்ப அதிகப்படிதான்! தனித்திரு, விழித்திரு-ன்கிற வார்த்தைகளோட உண்மையான அர்த்தம் இப்பதான் புரியுது! மக்களோட இருக்கும்போது, அந்த மக்கள்தான் ஊரு விளைவிப்பார்கள், ஆனா எல்லரும் ஒரு கால கட்டத்துல தனித்து இருக்கனும், அப்ப நம்ம எண்ணங்கள், நம்ம சுதந்திரம்தான் நமக்கு பெரிய கேடு விளைவிக்கும், அதனாலதான் "தனித்திரு விழித்திரு"-ன்னு சொன்னாங்களோ என்னவோ!

17 வயசுல அரைகுறையா மீசை முளைக்க ஆரம்பிச்ச போதுதான் மனசுக்குள்ள ஹார்மோன்களின் கலவரம் அதிகமாச்சு!...

தொடரும்...................
 
posted by Prasanna Parameswaran at 9:59 AM | 10 comments
Wednesday, September 13, 2006
N-Ways to Get Best from Yourself - Part II

4. Focus and dont be elated with Success!

The great philosopher Confucius said "A man who chases two rabbits catches neither" . One of the simple yet greatest principles to success: is focusing your energy on things that are possible! If you have trouble identifying what to focus on, dont plan for long term goals. Think what you would like to achieve or do in the next 3-6 months, plan for it and work towards it. The real secret in getting things done lies in knowing what needs to be left undone. Only when you know what you are working on, you will know how to shield yourself from failures. And remember success in not permanent. I redefine the famous saying
"Failure is the stepping stone to success" as
"Failure is the stepping stone to success. Success brings you happiness and contentment. A contented brain becomes idle. An idle brain leads to more failures. Be contended when you fail, and humble when you succeed"

5.Understand how to attack problems !

A professor was once addressing a group of young students who were aspiring to become great leaders. He had a glass container is front of him and started filling it with rocks until it was neck brim full. He then asked the students

"Is this container full?" The students replied "Yes!" and he started to fill it with small pebbles in the remnants of gaps and asked again" Is this full?" Seeing where he was heading, the students replied cautiously "No we can add sand" He added sand to it until it was full and could no longer hold anything and asked again "Is it full?" All the students replied affirmatively "Yes its full" He then poured water until it started to flow over and asked "Is this full now? and all of them said in unison "Yes it is!!"

"Very well!", said the professor and he continued "In the container of life, we face so many hurdles and problems, a few as simple, minute and small as the water or sand and few so great as the rocks! Think what would have happened if I had poured water first into the container and then dropped the rocks, all the water would have been wasted! To proliferate success, understand how to attack problems, for that is the first step towards solving it!

6. Go the extra mile!
A sales person who makes 100 calls a day is certain to close more deals than the one who makes only 50 calls. Be proactive in taking actions! German philosopher Goethe said

"Knowing is not enough, we must apply. Willing is not enough, we must do" Learn, apply what you have learnt and be ready to walk the extra mile, you can easily achieve success!

7. Raise your standards and never under-estimate!

All men who have been highly successful are great listeners. They listen to things, people and never under-estimate the wonderful ideas that people share with them. Doctors use the term "Amblyopia" to describe the condition that occurs when the healthy eye of a young child, loses its ability to see when covered by a patch. People who donot raise their standards also suffer from their own form of amblyopia. Push yourself hard to see the boundless opportunites around you. For remember

"Conquer satisfaction in life through excellence and initiative, conquer fear in life by facing it".

Alright part 2 ends here, and I dont want to drag this post anylonger, feel free to hit me with your comments!

 
posted by Prasanna Parameswaran at 7:45 AM | 16 comments
Monday, September 11, 2006
மீண்டும் மலரும் பூக்கள்! - பகுதி - I
Ok This is a story I'm writing about a Widows life and the changes that she goes through over the course of time. I'm planning to write this in 3-4 parts. Those who know Tamil read through it and leave me your comments. If you want to continue writing this story you are also welcome. Let me know whatever you feel in the comments section!

47D திருவான்மியூர்- அம்பத்தூர் பேருந்து! ஏதோ ஒரு படத்துல "மலை முழுங்கி மகாதேவன்"-னு ஒரு பாத்திரம் வரும், போட போட தின்னுகிட்டே இருப்பாரு! அதமாதிரி எத்தனை பேரு ஏறினாலும் எல்லாரையும் ஏத்திக்கிட்டு "ரிக்கெட்ஸ்" வந்தா வளைஞ்சு ஒரு ஓரமா நடக்கற மனுஷன மாதிரி, இடது பக்கமா சாய்ஞ்சுகிட்டே போகும், கடைசி வரைக்கும்! அப்பப்பா! எப்படிதான் இவ்வளவு ஜனங்களோ! மொத்த ஜனத்தொகை 7.6 மில்லியன், அதுல ஒரு 70 சதவிகிதம் பேருந்துல பயணம் செய்யறவங்கன்னு வெச்சுகிட்டா 5.3 மில்லியன் மக்கள் தினமும் பிரயாணம் செய்யறாங்க அம்மாடியோவ்! இந்த கூட்டத்தில இடிமன்னர்கள் கிட்ட மாட்டி "பாங்கு" போய் சேர்றதுக்குள்ள பாதி உசுரு போயிடுது. என்னொட அக்குளும், உள்பாவாடையும் வேர்வையால நனைஞ்சு, கச கசன்னு சீட்டுக்கு வந்து உக்காரும் போது பாதி பொறுமை போய், ஒரு மாதிரியான எரிச்சல்தான் வருது! என்கிட்ட ஒரு வினோதமான பழக்கம் உண்டு - எப்பலாம் எரிச்சலா இருக்கோ, என்னொட கோபத்தை திசை திருப்ப ஒரு ஹைக்கூ எழுதுவேன்! இப்பவும் அப்படித்தான் ஒண்ணு தோணுது!

இடிமுழக்கம்!
மேகங்களின் இடிமுழக்கதினில் வியந்து,
வானம் கண்ணீர் விட்டது - "மழையாய்"
பேருந்தில் இடியின் முழக்கதினில் பயந்து,
தேகம் கண்ணீர் விட்டது - "வியர்வையாய்"

மானேஜர் "பலராம்", பேருலதான் பலம் இருக்கே தவிர மனுஷன் பூஞ்சை காளான் மாதிரி இருப்பார்! அவரோட அறையின் கதவுல "பலராமன். எம்.டி"-ன்னு ஒரு பலகை இருக்கும். ஹம்ம்ம்! எனக்கும் ஆசைதான் இந்த மாதிரி "வானதி,பி.ஈ"-ன்னு போட்டுக்க! எங்க! இந்த ஹைக்கூவ எழுதி முடிச்சிட்டு நிமிர்ந்து பாக்கறேன் -க்ளார்க் தண்டபானி காவி பல்லு தெரிய அசடு வழியர்து! ஆண்டவா! இந்த ஆண்கள் ஏன் இப்படி இருக்காங்க! இன்னும் எத்தனை நாளைக்கு இந்த மாதிரி பெண்களை போக பொருளா பார்த்து பல்லு இளிப்பாங்க! மறுபடியும் எனக்கு எரிச்சல் வந்துடும் போல இருக்கே!
"என்ன சார்?"
"ஒண்ணுமில்லமா! நீ கவிதை எழுதறியா?? அதான் என்னன்னு பார்க்கலாமுன்னு! ஹி ஹி! எங்க காட்டு பார்க்கலாம்"-ன்னு சொல்லிட்டு என் கைய தடவின்டே நோட்ட எடுத்தாரு!

என்னோட கோபம் தலைக்கு ஏற, வெடுக்குனு அவர பார்த்தேன். அவரோட பார்வை என் மூஞ்சில இல்லாம என் கழுத்துக்கு கீழ இருக்கிறத பார்த்துட்டு, எனக்குள்ள 1000 குருக்ஷேத்திரமே நடக்கிற அளவுக்கு ரவுத்திரம் பொங்க, அங்க இருக்க முடியாம வெளில வந்து "ஓன்னு" அழறேன்! நான் எதுக்கு அழனும், தப்பு பண்ணது அவருதானே! ஏன் எனக்கு இந்த மாதிரி சண்டாளங்களை எதிர்த்து கேக்கற சக்தி இல்ல! இல்ல இது என்னோட இயலாமையா! முண்டாசு கவியே
"நிமிர்ந்த நெஞ்சமும், நேர் கொண்ட பார்வையும்'-ன்னு நீ பெண்களுக்கு சொன்னா மாதிரி தெரியலை! பெண்ணை நிமிர்ந்து, நேராய் கண்ணை பார்த்து பேச வேண்டும் ஆண்கள்-ன்னு நீ சொல்ல வந்தத இவங்க தப்பா புரிஞ்சுகிட்டங்களோ என்னவோ? சுரேஷ் நீங்க இன்னிக்கி உயிரோட இருந்தா இதெல்லாம் நடக்குமா! இன்னியோட ரெண்டு வருஷமாகியிருக்கும் கல்யாணமாகி! அதுக்கு எனக்கு குடுத்து வெக்கலை ஒரு வருஷத்துலேயே போய் சேர்ந்துட்டீங்க! விதவைதானே, இவளுக்கு ஏது நாதின்கிற திமிருடா உங்களுக்கு! மார்பையா பார்க்கிற பன்னாடை! இரு உனக்கு வெக்கறேன் வேட்டு!

நேரா அவரோட சீட்டுக்கு போய், ஆபீசே கேக்கற மாதிரி கத்தி சொன்னேன்
"சார்! உங்களுக்கு என்னோட கவிதைதானே வேணும்! இந்தாங்க நோட்டு! பாவம் வயசாயிடுச்சு உங்களுக்கு! நோட்ட புடிக்கறதுக்கு பதிலா என்னோட கைய புடிச்சுட்டீங்க! கண்ணு வேற சரியா தெரியலை! என்னோட மூஞ்சிய பார்க்கிறதுக்கு பதிலா கழுத்துக்கு கீழ பார்க்கறீங்க! நாளைலேருந்து உங்க பொண்ணையும் கூட்டிக்கிட்டு வந்துருங்க! பாவம் எனக்கு தெரியும் நீங்க என்னை உங்க பொண்ணு மாதிரிதான் நினைக்கறீங்கன்னு! ஆனா அடுத்தவங்களுக்கு தெரியாதுல்ல! உங்க பொண்ணு உங்ககூட ஒத்தாசையா இருப்பாங்க!"
நான் கத்தின கத்தல ஆபீசே பார்க்க, தண்டபானி என்கிட்ட மெதுவா "என்னை மன்னிச்சுடுமா! இனிமேல இதுமாதிரி செய்ய மாட்டேன்னு" தலை குனிஞ்சுன்டே சொன்னாரு!

மறுபடியும் என்னோட சீட்டுக்கு வந்த போது மனசுல வேலை ஓடலை, தினத்தந்தியை படிக்க ஆரம்பிச்சேன்! அதுல மணமகள் தேவை-ன்கிற பகுதில ஒரு வித்தியாசமான விண்ணப்பம் பார்த்தேன்
" சத்யம் கம்ப்யூட்டர்ஸில் பணிபுரியும், 28 வயது நிரம்பிய,சமுதாய வளர்ச்சியில் ஆசையுடைய, வத்தல் வாசு(எ) வாசுதேவனாகிய நான், இந்து மதத்தை சேர்ந்த, வித விதமான கனவும், ரசனையுமுடைய விதவை பெண்ணையோ, உடலில் ஊனமிருந்தாலும், மனதில் ஊனமில்லாத பெண்ணையோ மணமுடிக்க விரும்புகிறேன். மேற்கொண்டு விவரங்களுக்கு ............."
இத நான் படிச்சு முடிக்கறதுக்குள் என்னோட தொலைபேசி சிணுங்க, எடுத்தால் அப்பா!
"என்னப்பா!"
"அம்மாடி! இன்னிக்கி தினத்தந்தி பார்த்தியாமா!? மணமகள் தேவைன்கிற பகுதில வாசுங்கிறவரு விண்ணப்பம் கொடுத்துருக்காரு! நாளைக்கு சனிக்கிழமைதானே போய் பார்த்துட்டு வந்துருமா!"
"சரிப்பா!"-ன்னு சொல்லிட்டு போனை வெச்சேன்!
இளவயதிலேயே விதவையாட்டேனேங்கிற கவலை அப்பாக்கு! பெண்ணோட வாழ்க்கை நல்லா இருக்கணுமேன்கிற கவலை அவருக்கு! இந்த தொத்தலோ வத்தலோ - இவன் மட்டும் என்ன புதுசாவா இருக்க போறான், எல்லா ஆண்களும் வெளிப்படையா வழிவாங்க, இல்லனா தன்னை உயர்த்தி காமிக்கனும்னு நினைப்பாங்க, இவரு மட்டும் என்ன விதிவிலக்கா என்ன? சரி அப்பவோட ஆசைக்கு வேண்டி நாளைக்கு போய் பார்த்துட்டு வர வேண்டியதுதான்!

End of part 1
 
posted by Prasanna Parameswaran at 3:21 AM | 14 comments
Friday, September 08, 2006
N-Ways to get Best from Yourself! - Part I
Too many people die at 80, but are already buried in their early 20's! Too many of us just walk through life, never manifesting our talent using only a fraction of our personal talents. According to a latest scientific research - "An average person uses only 1/100th of 1% of the brainpower(including me heh heh!)". Famous researcher Ivan Yefremov confirmed that "We can easily learn 40 languages, complete a set of encylopedias from A to Z and complete courses required for a dozen colleges"

Yet we become creatures of complacency, doing the same things, in the same way, with the same people(By same people I meant work here! :)) over the entire course of our life! So how can we make ourselves better. There are N-ways to do it, and here are a few ways that I can think of:

1. Think Ahead and surround yourself with the best!

Most people who are successful today attribute their success to one factor - Just by simply thinking whats ahead of them! The Principle of Association states that "What you will be 5 years from now primarily depends on two factors: the people you associate with and the books you read!Surround yourself with men and women who are moving forward, excited and always passionate about the changing world! Read the biographies of people who admire and you will learn a lot from them! Unlike most kids their age, Bill gates was solitary and was lost in his own world of thoughts! Concerned, thinking he might be afflicted with mental Hypernoea(which is also true today! :)), his mother questioned why he was that way and he replied "I'm thinking mom!"

2. Be practical, but Define Higher Reality!

If I want to have a 2 storied independent house in the next 10 years, yes thats a good dream which will turn out to be a reality. But If I want a wife as seductive as Pamela Anderson and as gorgeous as J.Lo and If I wait for 20 years - then I will end up with crazy insomnia! Jokes apart, be practical and understand that people who are highly successful today are ones who have visualized a higher future and never stopped working. Go to educational/personality effectiveness seminars and expose yourself to richer information that will enrich both your personal and business life!

3. Communicate, but dont overdo it!

Communication plays an important role in both your professional and personal life. Woodrow Wilson said "If I am to speak ten minutes, I need a week for preparation; if fifteen minutes, three days; if half an hour, two days; if an hour, I am ready now" . Keep It Short and Simple - like a Kiss mmuah! One of the greatest assets in a effective communication is to talk as little as you can! That will happen only if you prepare as per Woodrow Wilson's statement above - prepare for what you want to communicate and you will find yourself communicating what you want very easily. I always recommend what I do before any presentation - face the mirror for 10 minutes, orate what you want and observe your body language- you'll definitely realize you have made every nonsense shake like a hippoptamus just to convey simple things! As Rudyard Kipling said "Words are the most powerful drug used by mankind" so use it effectively!

Allright, part 1 ends here, I've few more points to share, let me know if you want to hear that I will have my say on them as part 2 or 3 in the next narration!

 
posted by Prasanna Parameswaran at 4:51 AM | 21 comments
Wednesday, September 06, 2006
Magic of Music!

"Bianca Ryan" - A 11 year old's amazing performance for this years Americas got Talent. Now If you were to tell me you dint enjoy this magic of music - there is only word that I can use to describe you - "Deaf" :) Please be patient for the video to download and just listen how she ends the song! BTW, the song was originally sung by Jeniffer Holliday "And Im telling you Im not going" ....

Here is one another amazing girl(11 yrs old), Oh my God what a voice she has got - "Jessica Sanchez" Unfortunately she couldnt make it to the semi-finals, but however she has been called for a special appearance again. Enjoy this video too......... Oh! How amazingly talented todays Kids are!!

 
posted by Prasanna Parameswaran at 1:27 AM | 9 comments
Monday, September 04, 2006
Longing Heart of a Young Soul!




















The spark of joy in a childs eye glistens more radiantly than a thousand diamonds. Ah! thats not the case so true for every child on the so called benign surface this planet. There are dreams, hopes, a sly grin and sheepish smiles that when seen on a child, make your heart leap in joy. There are 183,000 children in New Delhi,India below the age of 14 who cannot read and write. And added to the fact is that, Indian children account for one-third of its entire population. You want to know more statistics then read on!
The situation of underpiviledged children in India:
1. 40% of the India's population is below 18 years (which is 400 million that is 400,000,000 which is almost 1.5 times more population than the entire U.S(299 million as of today) as per the latest census here)
2. More than 50% of India's children are malnourished
3. Less than half of India's children between age 6-14 go to school.
4. One in every 10 children in India is disabled.
5. 95 in every 1000 children in India donot see their fifth birthday.

And...... the statistics are endless and yes they are grim. What is extremely disheartening is that we are not ready to give up our priorities, when even the basic "Rights of a Child" is not met:
- Right to survival - to life, health, education, nutrition why all this even nationality
- Right to Protection - from abuse, exploitation and neglect
- Right to development - to care, recreation and cultural activities.
- Right to expression - in thought, expression

And there are more highly disturbing statistics on girl Children, child labours and mentally challenged children. My company in colloboration with Chirag , a small non-profitable organization working for the needs of under-privileged children organized a 1 month event in our office to fulfil the wishes of those children. As a part of this event, ballott boxes were placed in the office corridors in the various branches of the city that has tags with various children's wishes from the orphanages in and around the city. I'd asked one of my friends to pick up a tag on my behalf(as I'm here in US) and all I got in my tag was euphimistic, yet emotionally culminating 6 words of a child
"I need love, I need parents"
Ahhh! At this moment I realized how selfish I had been chasing the trite desires of my life, forgetting that there are far more profound truisms in life that need to addressed. And all I could haplessly do was ramble around on my inefficieny to do anything to fulfil this childs wish! I was and can monetarily help for the needs - but these words tapped my obliviousness to what is really required - the love and affection. And all I've decided now(once I get back to India) is to spend some time with them during weekends and help them cherish the mystic rhythms of life!


The longing heart of a young soul
There are 4 plates and 40 dishes to eat
But I need two shoulders that will carry my feet,
I've a car, a robo, a barbie and a teddy bear,
All I need is two hands to caress me when I'm in fear,
There is the insect bite, and bed-bug in all its mite, that gives me a eek!,
And thats when I need two lovely fingers, to wipe my tears rolling down my cheek,
My heart sulks and wish to jump in a pyre, when somebody says "Oh he is an orphan",
Which is when I need you - Dear Mom and Dad to tell them " Oh I'm having fun"!!!!

By lighting one small candle in the heart of a child, you can spread the light of smile and joy amongst the children of the world. And you can always do that by fulfilling their simple wishes. C.R.Y is another non-profit organization that strives for the betterment of children( For all those in U.S, please see here)
I always remember what Sir Arthur Ashe said
"From what we get, we can make a living
What we give, however, makes a life"
So Start giving!!
 
posted by Prasanna Parameswaran at 7:45 PM | 12 comments
Sunday, September 03, 2006
You have just returned from U.S if.........
you see any of the following odd schizophrenic symptoms in guys/gals
1. When somebody asks you a question, that you dont know an answer, you just reply back saying "Good question"
2. When you are thinking about something logical and pretending that you are trying to find an answer and you keep asking "You know what" or "Guess what"
3. When the fact was you walked in at 9.30 to office, you however say to your colleague, "You know in XXXXX (replace the XXXX with the city/place where you lived in U.S), we are in dot 7.00 at office in the morning"
4. You always crib about losing your personal life as if you were dancing with Mariah Carey when you were in U.S!
5. You ask "What toppings you add" in a pizza stall when you very well knew that, day before yesterday's rotten tomoatoes and onions were added to it!
6. When at the vegetable stall you ask for "Egg plant instead of brinjal or Okra instead of lady's finger"!
7. When you ask "Is there a working from home option" , when the fact was you were snoring like pig at home in the name of "Working from home"
8. When you have a simple fever, you search google, yahoo and every other busted website when you very well know that the medicine is right in front of you!
9. And even if you dont find a medicine and visit a doc, and he says "Eat good food, exercise and take care" - you reply back "You too!"
10. Every now and then you say "Ah this city sucks man! its too hot, you know how it used to be in XXXX(again replace the same city name as in point 3), as if you were born in the royal dynasty of emperor penguins in anatartica!
11. If you say "Hey this food has more calories or more fat", when the fact was you gobbled 3 parathas and 5 samosas for your breakfast!
12. When you say "I hate this pollution and unclean attitude of these guys", when you were the first to drop the ticket on the road, after returning from a theatre!
13. When your colleague asks "Hey! how about a lunch at the Andhra Mess today" and you scare the shit out of him by replying "Sounds good!"
14. You throw your arms and legs frenzily in the air as if you had fits when you listen to songs using your headphones and shake your head to and fro like a buffalo chewing fodder!
15. To top it all, you screw your jaws at 135 Degrees(to imitate the American English) and say "Howwwah yo doin' maaaaan" when all you wanted to ask was "How are you!" :)

Statuory Warning: My upcoming posts are going to be little serious, I hope you would've laughed your hearts out reading the ones so far - I may be writing on either of the following:
1. Fox Hunting - Part 2
2. Eternal Elixir of Life - Water
3. Magic of Music
4. Longing heart of a young soul!
5. 'N' Ways to get the best from yourself
Have a great weekend!
 
posted by Prasanna Parameswaran at 1:16 AM | 22 comments
Saturday, September 02, 2006
Fox Hunting - Part 1
Hmmph! Ok this post will be mostly in Tamil with a mix of English - the essence is simple my Tag here as requested by Preethe - this is part 1, part 2 will be for the tag requested by Pria

Ragging pannalenna kooda vittudvaanga polarukku, tagging pannalenna gummankuthu dhaan vizhum polarukku! :)

Ok here is my response to Preethe's tag (Inimel tag'e kekkamattanga!)

1. One book that you have read more than once, and changed my life:
mmmm "Artha rathiriyum 40 alpa kannigalum" idha 6th time padikkum bodhudhaan ammakitta mattikitten, "ennada kanda kanda booklam padikkarannu " sevittula vuttanga paaru oru arai. Star wars'la summa!!! kannulendhu ore kutralaam dhaan! hmmm ennoda thappu dhaan yaarum kanama kanama dhaan padichirukkanum, idhoda pocha punishment, 1 day fulla kurala padikkanumnu vera sollitaanga ha!

Kurala oru naal fulla padichadhulla naan kettu poitten! :) next 1 weekukku ellarkittayum ore kurala edhuthu vitturundhaen
ivvalvu yen pakkathu veettula oru naay epppa paaru vaal vaalunnu kolachukitte irukkum! adhukitta poi
"ஏந்திய கொள்கையார் சீறின் வேந்தனும்
இடைவேந்து முறிந்து கெடும்"-nnu edhuthu vittena
antha naay "ivannuku nammala vida kona vaayuda saaminu" nenachukittu sangiliya aruthukittu odiruchu!

Indha kuralukku enna vilakmnu dhaane kekkareenga, adha appurama solren!

2. One book that made me cry!
Not a book - but a news, sometime back Vengayathoda vela romba egiriducchu, "kilo 60 Rs"nnu eppa padichheno, appave kannula thanni vandhuruchu , ada vengayam narukkum bodhu kooda ivvalavu thanni varala!

3. One book you wish you had written!
"Not I wish had written" - but I wish to write now, a Biography on T. Rajendar
Title enna theriyuma " Karadi kuttiyum , moonjila kattiyum"
en theriyuma avar vitta edhugai monai kavidhaigalnala kovapattu oruthar moonjila kuthinadhunaala vandha katti adhu!
adhu mattumilla avarukku mattum dhan kavidhai ezhuda theriyuma, intha bookla avaroda style'a informative'a 100 kavidhaiyum irukkum. here is one example - about how to use a cellphone!
" அறுத்து எடுத்தா தான் நெல்லு,
அம்பு விட்டாதான் வில்லு,
அடிக்கடி விளக்கினாதான் பல்லு
நாயே - சிம் கார்டு போட்டாதான்டா செல்லு!"

3. One book you wish had never been written!
physics bookdhaan! ethuku dhaan intha theory of relativity, doppler (read it as dobbbler effect) effect'la kandupidichaangalo. aiyaya!
but i remember one incident that happened in class
refractvitiy patthi class eduthukitturaandhaar sir!
previous period maths, board'la something was written like this
,,.....=x

physics sir idhukku pakkathula

^%&%=x refractivity index'nnu ezhudinaaru!

en friend odane sir "appa refer aagati endha x"nnu kettan paarkanume!

4. One book you are currently Reading!
He He no personal questions next!

5. One book you have been meaning to read!
"How to be Intelligent and smart at the same time" - If this book is still not written, then dont worry I'm here to write that! :)

6. One book that made you laugh!
Maths equation notebooks! Few samples are here






























Ok you guys if you are wondering what does the title Fox hunting means - here is the explanation "Fox hunting is also called Tagging, because hunters tie a tag around fox's tail after they catch it. This irritates the fox to a great extent that it goes round and round its tail and slows down rather than trying to escape!"

Andha maadhiri nammala indha tag vecchu madakittanga illa! Eppadi!!! arivuda prasanna onakku! :)
 
posted by Prasanna Parameswaran at 3:46 AM | 11 comments
Friday, September 01, 2006
Eat Healthy, Think Better - Tin tinda din!

Just like a "Teach yourself in 21 days" or "An Idiots guide for dummies..."(I dont understand how these guys find that I'm an Idiot :) ), I wanted to write a "10 Easy ways to effective eating and life"

1. Dont eat till your stomach is full and is about to explode! It causes lot of stress to your stomach and digestive system
2. Dont eat too much or in a hurry when you are hungry - take more fruits and juice/water during the day, Beware water on the contrary to most people's belief should not be intaken more as it is a universal solvent - instead drink more juice or eat solid food as fruits!
3. Again on contrary to the belief of eating bananas(or any fruit) after lunch/dinner - eat fruits(especially citrus) before lunch/dinner - it will easily help in breaking starch or fat!
4. It has been observed that body takes less fat during the day time than at night - so an occasional slumber of icecreams or any fat will not trouble you if you eat during the day time
5. Donot sleep after a lunch, because u consume more energy sleeping than sitting and besides when you sleep it is proved that more oxygen is used by your brain than the other organs!
6. Donot walk immediately after lunch or dinner either -for the same above mentioned reason
7. Yoga can have a potential impact on your body - so donot practice yoga's without counsel, it may require to change your food habits too!
8. Pranayamam is a wonderful overall exercise that helps in regulating the pressure in your body. Practice pranayamam for atleast half an hour before eating either in the morning or at night!
9. Donot take bath immediately after eating - for the same reason as in 5.
10. Finally, pay attention and respect when eat your food! Avoid watching TV or doing anything that distracts you. A survey has even proved that enthusiastically eating food is easily absorbed by body than eating it without interest or detest!

 
posted by Prasanna Parameswaran at 6:21 AM | 8 comments